آشنایی با قانون و مقررات ، دردسر کمتر

 

عدم آشنایی همکاران با قوانین ، مقررات و دستورالعمل های موجود بعضا باعث بروز برخی مشکلات برای آنان می گردد . بی تردید بخش عمده ای از تخلفات اداری کارکنان آموزش و پرورش که موجب می شود پرونده آنان به هیات های رسیدگی به تخلفات اداری ارجاع شود به دلیل عدم آگاهی این همکاران از قوانین و مقررات جاری است . در یکی دو ماه گذشته با چند مورد از پرونده همکاران روبرو بوده ام :

الف : همکاری در خانه سازمانی سکونت دارد و از سوی اداره متبوع به وی اخطار می شود تا هر چه سریعتر خانه را تخلیه کند ، استنکاف این همکار از تخلیه منزل سازمانی موجب شده تا اداره او را به اتهام سرپیچی از اجرای دستور اداری به هیات معرفی نمایند .

ب : مسئول آموزش متوسطه اداره با همکاری در یک دبیرستان تلفنی تماس میگیرد و او را برای انجام یک امری یا توضیح یک مسئله ای به اداره فرا میخواند ، همکار به بهانه این که فعلا کار دارد از رفتن به اداره خودداری می کند ، پرونده او هم به اتهام سرپیچی از اجرای دستور به هیات می رود و به مجازات توبیخ کتبی با درج در پرونده محکوم می شود .

آیا اقدام همکاری که منزل سازمانی را تخلیه نکرده و یا دبیری که به تماس تلفنی مسئول آموزش اداره توجه ننموده تخلف اداری است ؟ بند 13 ماده 8 قانون رسیدگی به تخلفات اداری سرپیچی از اجرای دستور مقام مافوق را تخلف اداری دانسته و قطعا پرونده افرادی که از اجرای دستور مقام مافوق سرپیچی کنند قابل تعقیب در هیات های رسیدگی به تخلفات اداری است اما در این جا چند نکته حقوقی و مهم وجود دارد :

1 : سرپیچی کارمند از اجرای دستور مقام مافوق باید در چارچوب شرح وظایف اداری او باشد ، بنابراین عدم تخلیه منزل سازمانی توسط همکار ، سرپیچی از اجرای دستور نیست و هیات ها حق رسیدگی به این پرونده ها را ندارند .

2 : بین آمر ( دستور دهنده ) و مامور ( دستور گیرنده ) باید رابطه اداری برقرار باشد ، آمر در حوزه اداری و جغرافیایی خود می تواند دستور دهد . مدیر دبیرستان الف نمی تواند برای دبیری که ساعات موظف او در دبیرستان ب است دستور اداری صادر کند .

3 : در اجرای دستور اداری باید عرف اداری رعایت گردد ، در حقوق اداری یکی از مقتضیات دستور آن است که دستور " کتبی " باشد . بنابراین دبیری که تلفنی به اداره فراخوانده شده و او از رفتن به اداره خودداری نموده به ناحق مجازات شده است .