گاهی وقت
ها مسئولان مافوق کارمندان دستوراتی را صادر می کنند که مغایر با قوانین و مقررات
جاری است . در چنین مواقعی تکلیف کارمند چیست ؟ آیا باید دستور خلاف قانون مسئولش
را اجرا کند یا این که وظیفه ای در قبال چنین دستوری ندارد ؟ اگر آن را اجرا نکند
در حقیقت تمرد کرده است و کارمندان متمرد بر اساس بند 13 ماده 8 قانون رسیدگی به
تخلفات اداری قابل پیگیری و تعقیب اداری هستند و اگر هم اجرا کند در حقیقت عمل
خلافی را مرتکب شده است که باز مطابق همان قانون مسئولیت آور است . پس تکلیف چیست
؟
ماده 96 قانون مدیریت خدمات کشوری تکلیف این گونه دستورات را روشن کرده است :
« کارمندان دستگاههای اجرایی مکلف میباشند در حدود قوانین و مقررات، احکام و اوامر رؤسای مافوق خود را در امور اداری اطاعت نمایند، اگر کارمندان حکم یا امر مقام مافوق را برخلاف قوانین و مقررات اداری تشخیص دهند، مکلفند کتباً مغایرت دستور را با قوانین و مقررات با مقام مافوق اطلاع دهند. در صورتی که بعد از این اطلاع، مقام مافوق کتباً اجرای دستور خود را تأیید کرد، کارمندان مکلف به اجرای دستور صادره خواهند بود و از این حیث مسئولیتی متوجه کارمندان نخواهد بود و پاسخگویی با مقام دستوردهنده میباشد »
بر اساس ماده فوق :
اگر کارمند احساس کرد مقام مافوق او دستور خلافی به او داده است باید :
الف : حتما مغایر بودن دستور او را با قوانین و مقررات جاری کتبا به اطلاع او برساند .
ب : اگر مقام مافوق مجددا دستور خلاف خود را "کتبا" تایید و ابلاغ کرد کارمند موظف است دستور خلاف را اجرا کند و از این حیث مسئولیتی متوجه او نیست .
ج : بر اساس این ماده قانونی ، کارمند در برابر دستور خلافی که به صورت شفاهی صادر می شود تکلیفی ندارد .